به گزارش پایگاه قرآنی عترت صامت، یک فعال قرآنی در سخنانی به نقد ریشه‌ای موسسات قرآنی پرداخت و به آسیب شناسی و ارائه راه‌کار در این حوزه پرداخت و گفت: مساجد قرآنی آری موسسات قرآنی نه…

افشارنیا فعال قرآنی که حدود 20 سال در جوامع مختلف قرآنی فعالیت داشته است گفت: متأسفانه ما از فرهنگ اسلامی دور شده‌ایم و در امور دینی نیز چشم به آموزه‌های غرب داریم.

وی افزود خاستگاه و جایگاه اصلی قرآن کریم مساجد است. و شاید یکی از مهمترین علل کم رونقی مساجد، گرفته شدن فعالیت‌های قرآنی از این اماکن مقدسه است.

حمایت از فعالان قرآنی، بجای بودجه پاشی برای موسسات قرآنی

افشارنیا که خود نیز از حافظان قرآن کریم است بیان داشت وقتی به سنت نبوی و سیره ائمه اطهار مراجعه کنیم به این نکته پی خواهیم برد که این بزرگواران هیچ‌گاه امر به برخی امور قرآنی همچون حفظ قرآن نکردند. و بجای آن فعالان قرآنی را اکرام نمودند و با اینکار دیگران را تشویق به حفظ و قرائت قرآن نمودند. امیرالمومنین علی (سلام الله علیه) که معیار و مصداق عینی مراقبت از بیت المال هستند، به فعالان قرآنی از همان بیت المال مسلمین حقوق نجومی می‌دادند. ولی ما بعد از حدود نیم قرن که از انقلاب می‌گذرد، با این همه دستگاه‌های عریض و طویل فرهنگی و قرآنی، بودجه‌های زیادی را در اختیار چند دستگاه و موسسه قرآنی قرار دادیم. و این موسسات به صورت تک بعدی فقط به حفظ قرآن پرداخته‌اند. اما نزدیک به صفر درصد کشور حافظ قرآن شده‌اند و این تعداد معدود نیز عملاً از کمترین توجهات حکومتی و دولتی برخوردار هستند! تا جایی که در اقدامی ناشایست، از صدقه سر هنرمندان، حافظان قرآن را به عضویت صندوق هنرمندان آن هم با شرایطی پیچیده و مشقت آمیز درآورده‌اند. که بسیاری از فعالان قرآنی عطایش را به لقایش بخشیده‌اند.

وی در ادامه گفت: ما در عمل بر عکس سیره نبوی و علوی عمل نمودیم. ما به تقلید از موسسات غربی که خدایشان پول است و با هر موضوعی کاسبی میکنند، قرآن را از مساجد جدا نموده‌ایم. و آن را در اختیار موسسات به اصطلاح قرآنی و فرهنگی قرار دادیم. و بجای اکرام اهل قرآن بودجه‌های میلیاردی را، آن هم به صورت ناعادلانه و بعضاً در غالب رانت، در اختیار عده‌ای معدود قرار می‌دهیم تا بعضاً اهل قرآن را دربند نموده و از آنان بیگاری بکشند.

مساجد قرآنی بجای موسسات قرآنی

این فعال قرآنی اذعان داشت: اینکه می‌گوییم مساجد قرآنی آری، موسسات قرآنی نخیر. به این خاطر است که اگر مساجد ما قرآن محور و مدارس ما مسجد محور می‌شدند؛ نه نیازی به موسسات (بعضاً همیشه طلبکار) قرآنی بود. و نه نیازی به آموزش و پرورش و آموزش عالی مقهور فرهنگ غرب! ولی چه کنیم که جریان غربگرا در مراکز تصمیم ساز (همچون برخی عناصر شورای عالی انقلاب فرهنگی و شورای عالی قرآن و …) اجازه برپایی تمدن اسلامی و قطع وابستگی کشور به مجامع بین المللی و فرهنگ منحط غرب را نمی‌دهد.

در پایان این گفتگو افشارنیا گفت: بیشتر مردم و حتی مسئولین به اشتباه گمان می‌کنند که تعداد زیادی از افراد جامعه حافظ و یا فعال قرآنی‌اند که اصلاً با واقعیت مطابقت ندارد. تعداد این نیروهای ارزشی بر خلاف تبلیغات رسانه‌ای به یک درصد هم نمی‌رسد. و بخاطر ضعف عملکرد مسئولین و موسسات قرآنی، اقبال عمومی از فعالیت‌های تک بعدی و کاسب مأبانه قرآنی رو به کاهش است. و برای احیای فرهنگ قرآنی نیاز به انقلاب قرآنی و تغییر سیاست‌های کلان قرآنی است.